วัดพระธรรมกายฝึกให้ "สตรอง" มาก

พี่ไม่ได้มาเล่นๆ..นะ

วัดพระธรรมกายดี๊ดี เท่าที่รู้จัก

ทำให้ใครๆ ที่มาสัมผัส

เชื่อว่า "สตรอง" ขึ้นมาก

ยังไงน๊ะหรือ..?

"สตอง" ทางกาย คือ ฝึกให้เรามีความอดทน

ต่อในทุกๆ เรื่อง วัดสอนให้เราทำแต่ความดี

"สตรอง" ทางวาจา คือ ฝึกให้เรามีปิยวาจา

ทำให้เราพูดดี มีประโยชน์ ไม่ว่าร้ายใคร

"สตรอง" ทางใจ คือ ฝึกให้เรานั่งสมาธิ

หยุดใจ ทำใจใสๆ ทำให้เราคิดแต่สิ่งดีๆ

ทำให้เรามีหลักประกันชีวิต

ที่หาทำไม่ได้ที่ไหนอีก

เมื่อ...เราหลับตาลาโลก

มั่นใจว่า...หมดห่วงแน่นอน

ด้วยคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

"ให้ละชั่ว ทำดี ทำจิตใจให้ผ่องใส"

การปลูกฝังพื้นฐานง่ายๆ เหล่านี้
ทำให้ใครที่มาวัดพระธรรมกาย
รักบุญหนักมาก...และกลัวบาปแรงเว่อร์

แค่นี้ชีวิตดี๊ดี..ก็ "สตรอง" อย่างถูกวิธี
มีความสุข สงบ สบายกาย สบายใจ

อุต๊ะ!!...รู้งี้แล้ว

ลองมาทำบุญที่วัดดูซิ...ขอบอก

เลอค่า..ฝุดๆ

ถ้าใครได้อ่านแล้ว..ขอเม้น 3 คำ ปังๆ 

สาธุค่ะ...^^

วันอาทิตย์...เป็นวันหยุด (ใจ)

เสฏฺฐนฺทโท เสฏฺฐมุเปติ ฐานํ

    ผู้ให้สิ่งที่ประเสริฐ ย่อมถึงฐานะที่ประเสริฐ

พิธีบูชาข้าวพระ

เป็นขนบธรรมเนียมที่สืบทอดกันมายาวนาน

แม้ว่าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ทรงปรินิพพานนานแล้ว ยังมีมหาชน

จำนวนมาก ที่มีกุศลศรัทธา

อยากใส่บาตรพระพุทธองค์

จึงได้อัญเชิญพุทธปฏิมากรมาประดิษฐาน

ไว้บนโต๊ะหมู่บูชา แล้วนำภัตตาหารอันปราณีต

และดอกไม้ธูปเทียนมาบูชา

ประดุจพุทธองค์ยังมี

พระชนม์ชีพอยู่ การบูชาข้าวพระ

น้อมถวายเป็นพุทธบูชา

แด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ถือเป็นบุญใหญ่

ที่มีอานิสงส์จะนับจะประมาณมิได้

ซึ่งในวันนี้วันอาทิตย์ที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2559

ฉันได้มาปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิ

ร่วมพิธีบูชาข้าวพระ, อธิษฐานจิต-ปิดทอง

เสาเข็มอนุสรณ์สถานวัดบางปลา

 บูชามหาธรรมกายเจดีย์, 

สวดพาหุงฯ-ธัมมจักกัปปวัตนสูตร

(หลวงพ่อนั่งรถมาดูด้วย) และร่วมบุญตู้ต่างๆ

ณ วัดพระธรรมกาย

รู้สึกประทับใจมาก ปลื้มในบุญที่ทำ

ได้เห็นสาธุชนมาร่วมงาน

ทุกเพศทุกวัยเป็นจำนวนมาก

จากหลายๆ จังหวัด  แต่วัดก็ยังคงเป็นระเบียบ

สะอาดกาย สะอาดวาจา สะอาดใจ

มองไปรอบๆ วัด ก็สะอาดตา พาสบายใจ

แม้ว่าวันอาทิตย์จะเป็นวันหยุด 

เพื่อจะได้พักผ่อนกาย

แต่ถ้าหากใจไม่สบาย ก็ไม่หายเหนื่อยไปได้

ดังนั้นลองมาวัดพระธรรมกาย

แล้วคุณจะรู้ว่า

วันอาทิตย์เป็นวันหยุด(ใจ)

ที่ทำให้ได้พักทั้งกายและใจ

โดยเฉพาะวันอาทิตย์ต้นเดือนของทุกเดือน

จะมีพิธี "บูชาข้าวพระ"

ซึ่งเจ้าหน้าที่ได้นำภัตตาหาร

มาจัดถวายแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ด้วยความปราณีต

ดังเช่นพุทธศาสนสุภาษิต ที่ว่า

เสฏฺฐนฺทโท เสฏฺฐมุเปติ ฐานํ

    ผู้ให้สิ่งที่ประเสริฐ ย่อมถึงฐานะที่ประเสริฐ

นำบุญมาฝาก

และขออนุโมทนาบุญทุกบุญด้วยค่ะ

สาธุๆ......^^

#ธรรมกาย #บูชาข้าวพระ

"หลวงพ่อธัมมชโย ให้อะไรแก่ฉัน"

จิตฺเต อสงฺกิลิฏฺเฐ สุคติ ปาฏิกงฺขา 

เมื่อจิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป

 คำสอนนี้มาจากพุทธศาสนสุภาษิต

ซึ่งหลวงพ่อธัมมชโย
ได้นำมาเทศน์สอนอยู่เป็นประจำ

ท่านสอนให้นั่งสมาธิตลอดต่อเนื่องทุกวัน
ทำให้ใจฉันสงบ ใจเย็น สิ่งดีๆ ก็จะเกิดขึ้นกับตัวฉัน
แล้วเมื่อละจากโลกนี้ไปจะได้ไปในภพภูมิที่ดี

ก่อนมารู้จักวัดพระธรรมกาย
ไม่ชอบอะไรหลายๆ อย่าง 
อารมณ์หงุดหงิดง่าย

แต่พอได้ฟังคำสอนของหลวงพ่อธัมมชโย
ก็คิดอะไรๆ ได้ใหม่

ท่านสอนให้จับดีในสิ่งรอบข้างตัวฉัน
ดิน ฟ้า อากาศ เพื่อนร่วมโลก เช่น

“หากต้องถอยหลังลงคลอง
ก็ขอให้เป็นไปอย่างถูกทำนองคลองธรรม”

พอได้ฟังแล้วรู้สึกใจแช่มชื่น
จิตใจเบิกบาน หรือจะเป็นเรื่องการทำงาน

“แค่ปล่อยวางทางใจ
แต่ไม่ปล่อยปละละเลยในหน้าที่”

แม้จะให้นั่งสมาธิเป็นประจำ แต่ก็ต้องทำงาน
ที่รับผิดชอบให้สมบูรณ์ อย่างตั้งใจ

 หลวงพ่อธัมมชโย สอนให้ฉันได้มีเป้าหมายในชีวิต

มากกว่าชีวิตคนธรรมดาทั่วไป

ได้ทำกิจกรรมต่างๆ ที่สร้างสรรค์สังคม

ให้สงบสุขร่มเย็น

เพื่อการฟื้นฟูพระพุทธศาสนา

อยากให้โลกเกิดสันติสุขที่แท้จริง

ที่เกิดจากสันติสุขภายใน ด้วยการทำใจหยุดใจนิ่ง

 ให้รู้จักคำว่า “ปลื้มในบุญ” 
บุญที่ฉันได้ทำมาตลอดต่อเนื่องเป็นเวลา 14 ปี

ภาพบุญกุศลเหล่านั้นยังจำอยู่ในใจ
นึกถึงที่ไรก็ “ปลื้มมากๆๆๆๆ” ค่ะ

สิ่งดีๆ ที่วัดพระธรรมกายให้ฉัน

นิมิตฺตํ สาธุรูปานํ กตญฺญูกตเวทิตา

ความกตัญญูกตเวทีเป็นเครื่องหมายแห่งคนดี

     "วัดพระธรรมกาย" เป็นวัดที่สร้างด้วยความตั้งใจที่จะเผยแผ่พระพุทธศาสนา โดยต้นแบบผู้นำในการทำความดี คือ หลวงพ่อธัมมชโย เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ปัจจุบันหลวงพ่ออายุ 72 ปี แต่ท่านก็ยังคงเทศน์สอนธรรมะผ่านรายการถ่ายทอดสดในช่อง DMC ในทุกวัน

      หลวงพ่อธัมมชโย สร้างวัดพระธรรมกาย เพื่อเผยแผ่งานพระพุทธศาสนา โดยมีหลัก คือ สร้างวัดให้เป็นวัด ที่สะอาด ระเบียบ ร่มรื่น สงบ สร้างพระให้เป็นพระแท้มีศีล 227 ข้อ ครบบริบูรณ์ เทศน์สอนธรรมะให้ญาติโยมฟังแล้วนำไปปฏิบัติตาม มีการสนับสนุนให้พระ-สามเณรได้ศึกษาเรียนบาลี และสร้างคนให้เป็นคนดี มีศีล 5 เป็นปกติ หรือถือศีล 8 ในวันพระ 

   หลวงพ่อธัมมชโย สอนให้เราได้รู้จักบุญบาป สอนให้ได้รู้จักการทำจิตใจให้สงบ โดยการนั่งหลับตาทำสมาธิเป็นประจำ

   หลวงพ่อธัมมชโย สร้างสรรค์กิจกรรมดีๆ ให้วัดพระธรรมกาย ในการฟื้นฟูพระพุทธศาสนา เช่น ตักบาตรช่วยเหลือวัดในชายแดนภาคใต้, ชวนบวชแสนรูปเข้าพรรษา, บวชสามเณรทั่วไทย, จัดสอบตอบปัญหาธรรมะ "ทางก้าวหน้า", ฝึกอบรมคุณธรรมต่างๆ และโครงการเด็กดี V-Star เป็นต้น

   หลวงพ่อธัมมชโย มีจิตเมตตากรุณามาก ท่านตั้งใจจะทำให้โลกนี้ เกิดสันติสุขที่แท้จริง ด้วยการเริ่มจากสันติสุขภายใน

  จะเห็นได้ว่าหลวงพ่อธัมมชโย สอนให้ลูกศิษย์ให้มีความกตัญญูกตเวทีต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระบรมครูผู้เป็นต้นแบบ เป็นพระบรมศาสดาเอกของโลก ได้นำคำสอนมาปฏิบัติตามให้เป็นคนเก่งและดี เพื่อให้สังคมได้มีความสงบสุขอย่างแท้จริง

   สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นสิ่งดีๆ ที่วัดพระธรรมกายได้มอบให้แก่ฉัน ผู้เป็นศิษยานุศิษย์ ที่จะธำรงรักษาพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองสืบต่อไป

                              เส้นทางพระสัมมา

                      จงก้าวตามพ่อชี้      มัชฌิมา

                 เส้นทางพระสัมมา        พุทธเจ้า    

                 หยุดอยู่กึ่งกายา           ทุกเมื่อ

                 พบโลกุตตรธรรมเก้า    หลุดพ้นสังสาร               

                                                     สุนทรพ่อ

                                        

                 

    

                                                

                                  

ไม่ชอบวัดพระธรรมกาย แล้วทำไมมาวัดได้

     ปีพ.ศ. 2542 ตอนนั้นเรียนอยู่ชั้นม. 6 ได้ดูข่าววัดพระธรรมกายจากทีวี มีแต่ข่าวไม่ดี ทำให้ไม่ชอบวัดพระธรรมกาย ตั้งแต่ยังไม่เคยมาเลย มีอาจารย์มาชวนไปเป็นอาสาสมัครช่วยงานวัดพระธรรมกาย ก็ไม่กล้าไป เพราะมีคนบอกว่าเดี๋ยวโดนล้างสมอง
     จนปีพ.ศ. 2544 พี่สาวอยู่ชมรมพุทธศาสนาในมหาวิทยาลัยใกล้วัดฯ ได้มาอบรมธรรมทายาทหญิง รุ่นที่ 18 ช่วงปิดเทอม เป็นเวลา 1 เดือน กับ 2 สัปดาห์ โดยถือศีล 8 ตลอด หลังจากจบโครงการกลับมาบ้าน ก็เปลี่ยนไป ชวนเราไปสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น , เล่าธรรมะดีๆ ให้ฟัง, เก็บกวาดทำความสะอาดบ้าน ล้างห้องน้ำ (ปกติไม่เคยทำ) แต่ที่สำคัญชวนเราไปอบรบรุ่นที่ 19 ปีหน้า ชวนได้ทุกวันๆ ๆ จนเรารำคราญ จึงบอกไปมั่วๆ ว่า "เดี๋ยวไปรุ่นที่ 20 " ซึ่งเป็นเวลาอีก 2 ปี ในใจคิดว่าเดี๋ยวพี่สาวก็ลืมไปเอง
     จนปีพ.ศ.2546 พี่สาวมาทวงสัญญา ด้วยความที่ไม่เคยผิดสัญญากับใคร จึงต้องมาอบรมธรรมทายาทหญิง รุ่นที่ 20 ซึ่งตอนนั้นพ่อป่วยเดินไม่ได้ ไปหาหมอหลายที่ก็ไม่หาย จึงอยากมาถือศีล 8 เพื่อเอาบุญให้พ่อด้วย

      จากสิ่งที่ไม่เคยทำ ต้องมาเรียนรู้หลายๆ อย่างในโครงการฯ ต้องสัมภาษณ์ ผ่านแล้ว ต้องไปฝึกภาคสนาม ตากแดด ตากฝน จนหน้าลอกดำ แต่เมื่อผ่านมาได้ ก็ปลื้มใจ ในการอบรมต้องตื่นแต่ตี 04.30 น. ปกติตื่น 06.00-07.00 น. นอนกรด คือ ร่มคันใหญ่ มีมุ้ง และเสื่อปูนอนกลางดินก้อนหินทราย กิจกรรมส่วนใหญ่ ฟังธรรมะ นั่งสมาธิ รับบุญ คือ การทำความสะอาดกวาดถูพื้นห้องปฏิบัติธรรม ห้องน้ำ ซักผ้ารวมกันด้วยมือ (ไม่เคยซักมือ อยู่บ้านซักในเครื่องซักผ้า) ในการทานอาหารต้องนั่งพื้น ไม่เสียงดัง ล้างจานเอง และไม่ทานอาหารมื้อเย็น ทานปานะแทน

      สัปดาห์แรกก็ร้องไห้อยากกลับบ้านแล้ว ไม่อยากอยู่ต่อ ทำไมลำบากขนาดนี้ แต่พี่เลี้ยงช่วยพูดให้กำลังใจ ด้วยวาจาที่ไพเราะมาก เกิดมาไม่เคยเห็นใครพูดเพราะขนาดนี้มาก่อน จึงอยู่ต่อ ได้นั่งสมาธิ ฟังธรรมจากพระอาจารย์ และหลวงพ่อธัมมชโย ท่านสอนธรรมะออกอากาศ เรียกว่า โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทุกวันๆ ทำให้ คลายความสงสัยในข่าวที่ว่าร้ายทุกข่าว ที่วัดสอนแต่สิ่งดีๆ ทำให้จิตใจเราแจ่มใส เบิกบาน นั่งสมาธิสงบสุข และอธิษฐานจิตให้พ่อทุกวัน

     จนจบโครงการฯ กลับบ้านไป พ่อได้ยาสมุนไพรมาทาน ทำให้อาการดีขึ้น และหายเดินได้เป็นปกติ ยิ่งศรัทธาวัดพระธรรมกายมากยิ่งขึ้น
     เมื่อเปิดเทอมไปเรียน ก็ไปชวนเพื่อนๆ น้องๆ ที่มหาวิยาลัยแถวๆ บางเขน-แจ้งวัฒนะ มาทำกิจกรรมในชมรมพุทธศาสน์ของมหาวิทยาลัย และมาช่วยงานของวัดพระธรรมกาย
    นั่นคือเหตุที่ทำให้ได้มา "วัดพระธรรมกาย" จนถึงปัจจุบัน
     พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงตรัสสอนว่า "เอหิปัสสิโก ท่านจงมาดูกันเถิด" มาดูให้เห็นกับตา ให้รู้กับตัว ให้สัมผัสกับใจ ว่าวัดพระธรรมกายดีอย่างไร ทำไมถึงมีญาติโยมมามากมายขนาดนี้ ของดีของจริงย่อมคู่ควรแก่ผู้มีปัญญา ผู้เจริญแล้วค่ะ